Ζούμε σε
μία πόλη που αν υπήρχαν ποιητές θα έγραφαν ότι ο χρόνος σταματά και δεν περνάει…
η φθορά ακουμπά μόνο τους ανθρώπους και όχι την πόλη μας…
Μη σας
μοιάζει όμως για διθύραμβος αλλά πιότερο για επιτάφιος θρήνος διαρκείας.
Σκουπίδια
εδώ, σκουπίδια εκεί, σκουπίδια πάρα πέρα και στην άκρη ΦΟΔΙΣΑ..
Μουσείον
έχομεν πάντως….
Επιτέλους
αρχίζουμε πλέον να μετράμε ήδη ένα χρόνο λειτουργίας του.
Καλό αυτό….
Χιλιάδες
επισκέπτες στο μουσείο μας.
Καλό επίσης.
Περιμέναμε
πάνω από 10 χρόνια να ανοίξει το μουσείο και τώρα που άνοιξε επαναπαυθήκαμε στους
διθυράμβους που ακούστηκαν στα εγκαίνια.
Με
την πόλη τι γίνεται;
Είναι
σε θέση να υποδεχθεί τουρίστες;
Εργάζεται
προς αυτή την κατεύθυνση;
Με
ποιο τρόπο;
Γι
αυτό λέω…έχει σταματήσει το ρολόι. Ο χρόνος σταματά και δεν τρέχει αλλά εμείς
γερνάμε, όπως γεράσαν και άλλοι, και ελπίζω κι εύχομαι να μη γεράσουν και οι
επόμενοι με τις ίδιες διαπιστώσεις.
Όπως
κάποτε (2009) μου είπε ο John
Camp,
τότε Διευθυντής της εν Αθήναις Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής, εκπρόσωπος
του Pacard
Humannities Institute,
σχετικά με την πρόταση (http://exeisminima.gr/blog/packard-protasi/) για
δημιουργία Αρχαιολογικού Παρκου στην Καδμεία, «…όταν έγινε η αρχική πρόταση (1997)
ήμουν πενήντα ετών και είχα μαύρα μαλλιά, και τώρα (2009) είμαι εξήντα δύο ετών
και δεν έχω μαλλιά αλλά τίποτα δεν έχει γίνει…»
Βέβαια
γίνονται έργα όπως η ολοκλήρωση του πεζοδρόμου της Επαμεινώνδου, της Πινδάρου,
το ρέμα Χρυσορρόα και τελευταία…. Το Πρότυπο Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων –
Μεταναστών.
Άλλα
πανηγύρια για το κέντρο φιλοξενίας….ονομάστηκε «ΠΡΟΤΥΠΟ».
Ελπίζω
και συνυπογράφω κι εγώ την υποψηφιότητα της Θήβας για «ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ
ΕΥΡΩΠΗΣ» και νομίζω ότι δεν έχουμε αντίπαλο.
Το
δικαιούμαστε γιατί:
Α)
δεν είπαμε ποτέ ΟΧΙ στην εγκατάσταση προσφύγων – μεταναστών στην πόλη μας,
απλώς διαφωνήσαμε (και δικαιωθήκαμε) για τον χώρο εγκατάστασής τους
Β)
διαθέτουμε το πρώτο ΠΡΟΤΥΠΟ κέντρο φιλοξενίας
Γ)
διαθέτουμε ένα ολοκληρωμένο σύστημα αστυνόμευσης
Δ)
διαθέτουμε ένα πλήρες νοσοκομειακό συγκρότημα το οποίο εγγυάται τη δημόσια
υγεία και περίθαλψη
Ε)
διαθέτουμε ένα ολοκαίνουριο μουσείο, διεθνούς εμβέλειας και είναι πρώτης τάξεως
ευκαιρία να ακουστούμε στα πέρατα της οικουμένης
Στ)
διαθέτουμε δύο σημαντικά οικοσυστήματα της πατρίδος μας, για τα οποία συνέχεια
εργαζόμαστε να αναδείξουμε και να προστατέψουμε,
και
πολλά άλλα τα οποία φαντάζομαι η Επιτροπή Διεκδίκησης, που θα συσταθεί, θα
συμπεριλάβει στο φάκελο της υποψηφιότητάς μας.
Άρα
λοιπόν η επιτυχία μας είναι βέβαιη και να μη χρονοτριβούμε.
Μπορεί
να μην καταφέραμε να γίνουμε πρωτεύουσα του Νομού κάποτε, τώρα όμως θα γίνουμε
Πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Και
αν δεν πετύχουμε σε αυτό τον τομέα θα επιχειρήσουμε να πρωταγωνιστήσουμε στον
τομέα της τουριστικής και πολιτιστικής ανάπτυξη με αιχμή τις υποδομές μας,
δηλαδή το Μουσείο και….(τα υπόλοιπα σημείωστε τα εσείς γιατί μου διαφεύγουν).
Αν
δεν αποδώσει αυτό θα στραφούμε στο μεγαλείο που έχουμε δείξει απέναντι στο περιβάλλον,
στα φυσικά οικοσυστήματα Μοσχοποδίου και Υλίκης, αλλά και στις προσπάθειες που
έχουμε κάνει για την «ΠΡΟΤΥΠΗ» άρδευση του Αονίου Πεδίου και την ύδρευση της πόλεως
από τη Λίμνη μας, έτσι ώστε να ανακουφιστεί και ο πολύπαθος υδροφόρος
ορίζοντας, όπως άλλωστε και οι συμβάσεις του έργου της αποξήρανσης της Κωπαΐδος
προέβλεπαν.
Επίσης
θα προβάλλουμε και το άριστο μικροκλίμα της περιοχής, το οποίο έχει σημαντικά
βελτιωθεί από τη λειτουργία μεγάλων εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας.
Και
αν το κείμενο αυτό σας φαίνεται ειρωνικό, τότε μετρήστε πόση ειρωνεία μας επιφυλάσσει
ο χρόνος για το μέλλον…..
Ας
καθίσουμε αναπαυτικά και ας περιμένουμε...
