Πανικός κι ομίχλη επικρατεί τον τελευταίο καιρό σχετικά με τις ενδεχόμενες υποψηφιότητες βουλευτών για το νομό Βοιωτίας. Μεγαλύτερο αναβρασμό δείχνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για το οποίο οι δηλώσεις ενδιαφέροντος ανέρχονται στον αριθμό των 18. Καμία φανερή ένδειξη από το κυβερνόν κόμμα δεν υπάρχει μέχρι τώρα. Αραιά και που γίνονται κάποιες δηλώσεις ενδιαφέροντος, οι οποίες δεν έχουν την ένταση, που έχουν εκείνες του κόμματος της αντιπολίτευσης.
Εγώ αυτό που έχω να πω είναι καλό κουράγιο σε όλους, καθώς προβλέπεται μία σκληρή μάχη για την επιλογή και μία πολύ σκληρότερη για την ανάδειξη καθενός στην πολυπόθητη βουλευτική έδρα.
Επιπλέον θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι υποψήφιοι ότι σε μία εποχή, που σιγά- σιγά αποχωρούν οι δεινόσαυροι, όλοι οι πολίτες προσβλέπουν στην άνοιξη.
Την άνοιξη αυτή όμως πρέπει οι ίδιοι να την υποστηρίξουν και να την βοηθήσουν να ανατείλει.
Αυτό όμως "..θέλει δουλειά πολύ..".
Δεν αρκούν τα μακρόσυρτα βιογραφικά, οι χαμογελαστές φωτογραφίες και τα κομματικά παράσημα καθενός.
Ο λαός γνωρίζει, αν και δυστυχώς, πολλές φορές ψηφίζει κατά το μικρό και προσωπικό συμφέρον. Ποιος μπορεί βέβαια να αδικήσει το λαό και το κριτήριό του, όταν γύρω μας χορεύουν τα ομόλογα, οι υποκλοπές, τα Σκόπια, τα Πανεπιστημιακά τζακούζι, οι Αρειοπαγιτικές βίλες, όπως παλαιότερα χόρευαν το Χρηματιστήριο, τα Ολυμπικά έργα, τα Ίμια και άλα πολλά κωμωδιοδράματα της Νεοελληνικής ιστορίας.
Άρα λοιπόν, σε όλους τους ψηφοφόρους τίθεται ένα ανελαστικό δίλλημα: ψηφίζω ή συναλλάσομαι με την εξουσία;
Όποιος το πρώτο, πορεύεται σύμφωνα με τις πολιτικές του απόψεις, έχει επιχειρήματα γιατί επιλέγει το τάδε ή δείνα κόμμα, τον τάδε ή δείνα υποψήφιο, αγγίζει δηλαδή τον ορισμό της λαϊκής κυριαρχίας.¨
Επειδή όμως οι πολιτικές των δεινοσαύρων τα προηγούμενα χρόνια έχουν οδηγήσει το λαό, οποίος υφίσταται τις αστοχίες και τις συνέπειες των πολιτικών αυτών, να παραγκωνίσει οικειοθελώς την ιδιότητά του ως ψηφοφόρου - φορέα της λαϊκής κυριαρχίας και να προσλάβει την ιδιότητα του ψηφοφόρου συναλλασομένου με την εξουσία. Αυτό του επιβάλλει η ανάγκη της καθημερινής επιβίωσης, το όνειρο μίας θέσης εργασίας για τον ίδιο ή τα παιδιά του.
Νόμος της επιβίωσης. Ίσως ο μοναδικός νόμος που εφαρμόζεται απαρέκλιτα στη χώρα μας.
ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΥΤΟ
Κι επειδή ο λαός κάθε 4 χρόνια είναι κυρίαρχος ας πάρει μία απόφαση και να το αλλάξει τώρα.
ΠΩΣ;
Ίσως με μία ψήφο σε μικρά νεοσύστατα κόμματα, προκειμένου να μη δώσει δεκανίκι στα κόμματα των δεινοσαύρων.
Ίσως μία πολυκομματική βουλή, πιο πολυφωνική, λειτουργήσει δημοκρατικώτερα. Το ίδιο ισχύει και για την κυβέρνηση του τόπου.
Εκτός κι αν τα μεγάλα κόμματα (και σε αυτά περιλαμβάνονται όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα μέχρι σήμερα), αποδείξουν έμπρακτα ότι δεν αποτελούν πλέον φωλιές δεινοσαύρων ή θαλάμους παραγωγής τους, οπότε τότε πλέον το ξανασυζητάμε.
Διότι διαφορετικά θα παραμείνουμε στο ίδιο επίπεδο και στο μεταξύ, το περιβάλλον θα κατστρέφεται, τα δάση θα καίγονται, τα πανεπιστήμια θα είναι κλειστά, οι αγρότες θα αργοπεθαίνουν στο έλεος της φύσης και της οικονομίας, οι εργάτες θα απολύονται και οι συνταξιούχοι στο τέλος θα καίνε τα λιγοστά χαρτονομίσματα των συντάξεών τους για να ζεσταθούν.
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ ΝΑ ΔΕΣΜΕΥΘΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ;
ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΞΙΖΕΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΜΑΣ!
Κάθε άλλη περίπτωση θα είναι ένα ακόμα δεινοσαυράκι που μόλις ξεμύτισε από το αυγό του μεγάλου δεινόσαυρου.
